เรือบินทิ้งระเบิดสงครามเย็น
เมื่อเริ่มสงครามเย็นเรือบินทิ้งระเบิดนั้นมีบทบาทแค่เพียงบรรทุกระเบิดนิวเคลียร์ไปทิ้งใส่ศัตรรวมทั้งมีหน้าที่ในทฤษฏียั้ง (อังกฤษ: deterrence theory) ด้วยการปรากฏตัวของขีปนาวุธนำวิถี เรือบินทิ้งระเบิดได้แปรไปเพื่อหลบเลี่ยงการเข้ายับยั้ง
jumbo jili
การบินด้วยความเร็วสูงและก็ความสูงเปลี่ยนมาเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อหลบจากการตรวจจับแล้วก็จู่โจม บางตัวอย่างอิงลิช อิเลคทริก แคนเบอร์ราสามารถบินได้เร็วหรือสูงยิ่งกว่าเรือบินขับไสในยุคเดียวกัน จรวดนำวิถีพื้นสู่อากาศเป็นภัยรุกรามต่อเรือบินที่บินสูง รวมทั้งเรือบินทิ้งระเบิดก็จะต้องบินเร็วในระดับค่อนข้างต่ำแทนเพื่ออยู่ใต้การคุ้มครองป้องกันทางอากาศ
สล็อต
เพราะระเบิดเป็นแบบที่ไม่เหมือนเก่าพวกมันก็เลยไม่ต้องบินเหนือจุดมุ่งหมายเพื่อทิ้งระเบิด แต่ว่าจะทำยิงแล้วก็หันกลับเพื่อหนีแรงระเบิดแทน เรือบินที่ใช้ปรมาณูจะทำมาจากเหล็กล้วนๆหรือสีขาวเพื่อหลีลหลีกเลี่ยงผลพวง
สล็อตออนไลน์
การพัฒนาเรือบินทิ้งระเบิดทางที่มีความสำคัญในการรบเริ่มหยุดลงในช่วงท้ายของสงครามเย็นเนื่องจากราคาแล้วก็จรวดนำวิถีผ่านทวีปซึ่งดีมากยิ่งกว่า แผนการเอ็กซ์บี-70 วัลคีรีของกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา ถูกยกเลิกเนื่องจากว่าเหตุผลดังที่กล่าวถึงมาแล้วในต้นปีพุทธศักราช 2503 รวมทั้งถัดมาก็มีบี-1 แลนเซอร์รวมทั้งบี-2 สปิริทปฏิบัติราชการไม่นานกลังจากปัญหาเกี่ยวกับทางการบ้านการเมืองและก็การพัฒนาที่ไม่จบสิ้น ราคาที่สูงซึ่งก็คือมีปริมาณน้อยที่ถูกทำออกมาแล้วก็บี-52 ยังคงถูกใช้ถัดไปในศตวรรษที่ 21 อาทิเช่นเดียวในในทางรัสเซียใช้ทิวโปเลฟ ทู-22เอ็มในปีพุทธศักราช 2513
jumboslot
แม้กระนั้นแผนการมัค 3 ของพวกเขาก็ล้มเหลว มัค 2 ทิวโปเลฟ ทู-160 ถูกผลิตออกมาในปริมาณที่น้อยมาก ทำให้ทิวโปเลฟ ทู-16 และก็ทิวโปเลฟ ทู-95 รุ่นก่อนหน้ายังคงถูกผลิตต่อจนกระทั่งศตวรรษที่ 21 ในเวลาเดียวกันกองกำลังเรือบินทิ้งระเบิดของสหราชอาณาจักรก็มาถึงตอนสุดท้ายด้วยการเช็ดกเลิกใช้ มีเพียงแค่ประเทศเดียวที่ใช้เรือบินทิ้งระเบิดทางที่มีความสำคัญในการรบในขณะนี้ ซึ่งก็คือเมืองจีน ซึ่งมีเครื่องทู-16 เยอะมาก